|
bv |
|
Woont
in: provincie Granada
21 oktober 2003
Ik ben Annik Dhooghe, 30 jarige belg die naar Andalucia komen wonen is omwille van de gezondheid. Ik heb in belgie heel veel last van eczeem en moet meerdere malen cortizonecrème gebruiken, wanneer ik hier ben gaat alles weg vanzelf en moet ik helemaal niets van zalven gebruiken.
Nu is het zo dat ik die beslissing toch niet zo maar genomen heb hoor, ik ben hier trouwens helemaal alleen en ik heb er dan ook een jaar voor uitgetrokken om die beslissing aldus heel rustig te nemen. Ik was heel goed voorbereid en ik heb nu reeds uit ondervinding vernomen dat dat ook meer dan nodig is. Ik had reeds de zekerheid dat ik een job had hier want ik ken hier een familie die een inmobiliaria heeft en die zochten iemand met een ruime talenkennis. Ik spreek nl 7 talen en ik had de job gekregen. Ik moest normaal op 1 september beginnen en nu komt het, ik belde de avond voor mijn eerste werkdag naar die man om te vragen hoe we nu afspraken voor de dag erna en hij vertelde me toen dat we nog niet konden beginnen want dat er nog geen meubels in het kantoor waren, wanneer we dan wel van start konden gaan wist hij niet. Ik kon die mens wel levend killen !
Ik kad hier ondertussen al twee maand gezeten zonder werk, maar ja, dat vond ik niet zo erg aangezien ik zogenaamde zekerheid had dat ik op 1 september van start kon gaan he. Dus dat hield in dat ik ook al 2 maand verloren was, anders had ik natuurlijk niet stilgezeten in die twee maand en had ik dan al werk gezocht.
Ik ben dan vanaf 1 september op zoek gegaan naar een job, gelijk waar, ik kan tenslotte nog steeds verhuizen, als ik maar werk heb, ik word hier zot als ik geen job heb !!
Ik ben dan geslecteerd voor de BSCH, ze vroegen daar vertegenwoordigers voor hun buitenlandse afdeling, dus mensen die talen kennen. Nu was het zo dat ze 15 personen nodig hadden, wat blijkt nu, ik was geselecteerd en we zitten daar met een ganse groep mensen en toen deelde men mee dat ze geen 15 mensen gingen aannemen maar 5!! Wel een serieus verschil he.
Nu zei men dat men mij geselecteerd had maar niet voor de provincie malaga maar voor de provincie granada.In malaga hadden ze dan geen 5 mensen geslecteerd maar uiteindelijk maar 4. 1 meisje van hen had nog geen auto en die moest dus dringend een auto kopen, maar vooraleer ze dat ging doen had ze wel nog eens bevestiging gevraagd of ze zeker onder contract geplaatst werd en ja hoor, het antwoord was positief. Nu krijgt ze twee dagen later een bericht dat ze er toch maar 2 gingen aannemen ipv 4, en zij was er niet bij !!!!! Dat meisje zit nu met een lening voor haar auto en heeft geen job. Volgende week moet ik nu verschijnen voor de grote bazen van de BSCH van Madrid, ik ben nieuwsgierig maar ik heb er helemaal geen goed oog in.
Dan ben ik gebeld geweest voor een job in Marbella als directiesecretaresse, alé, 200km bollen met de wagen om toch maar een kans te hebben he, ze gingen me bellen zeiden ze, heb jij mijn telefoon gehoord ??? Ik niet hoor, ik heb dan zelf gebeld en dan zeiden ze dat ze iemand van Marbella zelf hadden aangenomen , dus weer niets.
Ik wil echt werken !!!!! Gelijk waar !! Ik zit in Belgie ook nooit stil, dus ik wil dat hier ook niet doen, ik ben heel actief maar amaai, hier begint mijn actief zijn niet goed meer te lopen hoor !! Pffff...
En toch is het voor mij van het allergrootste belang dat ik werk heb want ik wil helemaal niet terug, ik ben hier echt een ander mens met mijn gezondheid, dat is echt wel erg, ik heb deze streek nodig maar men heeft mij blijkbaar niet nodig.
Dan heb ik hier ook al enorm veel problemen gehad met de zoon van de eigenaar van mijn Piso, die liet me 's nachts niet gerust , bellen, smsen,... Tot ik op een bepaald moment voor enkele dagen bij een vriendin gaan slapen ben want je weet nooit, die mens was depresief en neemt medicijnen . Die vriendin haar echtgenoot heeft dan gebeld naar den eigenaar en heeft het eens goed gesteld dat het gedaan moest zijn, dat is nu toch beter.
Toen ik hier aangekomen was, was mijn valies ook spoorloos verdwenen, dan heb ik hier 2 weken gezeten zonder bagage, tot ik ze zelf op de luchthaven ben gaan zoeken en dat loopt ook niet allemaal van een leien dakje hoor, geloof me. Al bij al heb ik ze terug gevonden.
Je ziet, ik heb hier op korte tijd echt al heel wat meegemaakt.
Kan u me misschien enkele nuttige tips geven over waar ik eventueel werk zou kunnen vinden ??? Ik wil echt heeeeeeel graag aan de slag maar het is hier potverdorie heel moeilijk jong.
>> TERUG |